GILGAMESH'İN HİKAYESİ
Güney Afrika’dan Fransa’ya, Amerika’dan İngiltere’ye, dünyanın dört bir yanında yüzyıldan uzun bir süredir insanları bir araya getiren Gilgamesh’in ilk mekanı Haziran 1914 yılında Güney Afrika’nın Transvaal bölgesinde, Dickinson ailesi tarafından açıldı. 11 etnik grubu bir arada eğlendirmeyi başaran ilk Gilgamesh, ünlü konuklarından Nelson Mandela’nın da dediği gibi, “Beyazla siyahı, süperle süper olmayanı bir araya getiren hakiki Umut Burnu’ydu.”
Dickinson ailesi, 1932 yılında ikinci Gilgamesh’i Paris’te açtılar. Josephine Baker’in dans ettiği ilk kulüplerden olan Gilgamesh, Maurice Chevalier, Picasso ve Hemingway’e de ilham kaynağı oldu. “Bilinebilecek şeylerden ne kadar azını biliyoruz. Keşke bugün öleceğime uzun yıllar yaşasaydım, çünkü bu dört günde hayatla ilgili çok şey öğrendim, sanırım şimdiye kadar öğrendiklerimin hepsinden çok şey öğrendim.” Hemingway’in bu sözleriyle, Gilgamesh’ten ayrılmadan geçirdiği dört günü anlattığı söylenir.
Dickinsonlar, 1960 yılında okyanusun öteki yakasına geçerek New York, Greenwich Village’da üçüncü Gilgamesh’i açtılar. Cirque de Soleil’den çok önce akrobatik cabaret ilk kez Gilgamesh’in müşterilerini eğlendirdi. Patti Smith, Nina Simone ve Liza Minnelli’nin sıkı müşterileri oldukları kulübe nedense ısınamayan tek müzisyen Bob Dylan oldu. Gilgamesh’te yerçekimine karşı duramayan Patti Smith’in ne dediğini hatırlayalım: “Here I go and I don't know why, I spin so ceaselessly, 'til I lose my sense of gravity...”
Gilgamesh’in dördüncü şehri, 1983 yılında Londra oldu. Punk, pop, rock, eğlenmesini bilen herkese Camden Town’da kapılarını açan Gilgamesh aynı zamanda, Prenses Diana, Camilla Parker Bowles, Boy George ve Iggy Pop’ı bir araya getirebilen tek mekan oldu. Büyük düşünür Morrissey’in de dediği gibi, “Some girls are more super than others, some girls’ mothers are more super than other girls’ mothers.”
Gilgamesh, 100. yılını Selma Dickinson’la beraber İstanbul’da kutlamaya, süperi süper olmayanla bir araya getirmeye hazırlanıyor.
